- барзиёд
- [برزياد]1. аз ҳадди даркорӣ зиёд, зиёдатӣ; барзиёд мондан зиёдатӣ кардан; боқӣ мондан2. нодаркор, беҳуда3. ба таври илова, иловатан, изофатан; вақти барзиёд доштан маҷ. фурсат доштан, вақти холӣ аз кор доштан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.